Rijles in Praag

Het is alweer even geleden, maar stuur toch maar weer eens een update van mijn avonturen in Praag.

Na eindelijk 6 maanden in het bezit te zijn van een verblijfsvergunning mocht ik eindelijk rijlessen nemen. In Nederland had ik al zo'n 25 frustrerende uren achter de rug met een vervelende instructeur die me bijna aan t huilen maakte. Ook had ik in Nederland al met veel pijn en moeite mijn theorie gehaald. Helaas niet geldig hier.

Mijn eerste les hier was in een simulator, een plastic auto voor een enorm computerscherm. Ik werd er misselijk van. En aangezien ik al brokken maakte in de simulator keek ik niet echt uit naar mijn eerste les in een auto.

Maar goed eerste les was best leuk, vergeleken bij Amsterdam is Praag hemel op aarde. Geen fietsers, enorme 1 richtingsverkeer straten. Schijnbaar mag je overal parkeren zelfs dubbel en voor het examen hoef je geen enkele speciale verrichting te beheersen. Andere fijne bijkomstighed is dat het ook niet belachelijk duur is dus ik had elke week zo'n 4 uur les. Had vooral moeite met de bergen/heuvels en sneeuw hier. Eerste 100 heuvels sloeg de auto standaard af. In de sneeuw reed ik standaard te snel. Maar goed idereen rijd hier belachelijk snel en remt pas op het laatste moment. Mijn rijinstructeur vond het belachelijk dat ik bij een bocht altijd over mijn schouder kijk en zelfs nadat ik het fietsfenomeen had uitgelegd vond ie t nog steeds absurd. Op zich is het wel een fijne instructeur, meestal vindt ie alles wat ik vertel wel grappig en omdat zijn engels niet heel goed is. Kan ik eigenlijk bij elke opmerking die hij maakt alleen maar zeggen "ok". Terwijl ik in Nederland dan een hele discussie was aangegaan. Na een maand begon mijn instructeur al te zeggen dat ik hardstikke goed was en maar examen moest gaan doen. Dat vond ik zelf geen goed plan. Had toen nog nooit op de snelweg gereden en nog nooit mijn auto geparkeerd. (nu nog niet)

Eind december ben ik begonnen met oefenen voor de theorie. Wat een drama, net zo erg als in Nederland maar dan in het Engels. De helft van de teksten was onbegrijpelijk. Ik heb enorm veel geoefend op de computer met oefentesten en gelukkig werd het steeds beter. Uiteindelijk zou ik examen doen op 25 januari. Ik was doodzenuwachtig, hele week geen oog dicht gedaan. Reed in de week ervoor op woensdag bijna alle voetgangers aan die ik tegenkwam onderweg en presteerde het op donderdag om bijna alle keren door rood licht te rijden.

Op 25 januari moest ik om 7 uur 's ochtend aanwezig zijn op de rijschool. Theorie en rijexamen is hier op dezelfde dag en vindt plaats op de school. Om 8:45 zat ik er alleen nog steeds te wachten tot de theorie zou beginnen. Wat een verschrikking dacht dat ik dood ging van de zenuwen. Gelukkig begon t dan toch eindelijk om 09:00. Een tolk vertaalde alle vragen en de multiple choice antwoorden. Dit was erg interessant want hij zei bijna alles voor als ik extra uitleg vroeg of zei nee dit antwoord weet ik ook niet.Ik had 0 fout.

Ook de mondelinge vragen van de examinator stelde hij met het antwoord er al in. Het uiteindelijke rijexamen was met 4 mensen in 1 auto. Instructeur en ik voorin, examinator en andere engelstalig persoon achterin. Eerst reed de andere persoon, daarna ik. In totaal duurde dit ritje nog geen 15 min. Hij 7 min en ik 7 min! En toen was ik geslaagd!

Hoef nu alleen nog maar tot 14 februari te wachten op mijn daadwerkelijke rijbewijs pasje. Ben zelf erg blij dat het allemaal in 1 keer goed is gegaan en heb al bedacht dat ik met collega's veel auto's ga huren om te oefenen en picknicken van de zomer!

Daarnaast heb ik besloten nog wat langer te blijven. Ik heb een nieuwe functie als SME (subject matter expert) die wat meer verantwoordelijkheid inhoudt en daardoor is het werk een stuk leuker geworden. Aan het einde van het jaar zijn wel erg veel van mijn collega's vertrokken. Terug naar Nederland of een andere baan hier in Tsjechie. Op zich maakt het deze baan ook wel spannend, het is volkomen onduidelijk hoe het er voor zal staan over 6 maanden.

Zoenen & knuffels voor iedereen!
Sytske